Hy hie in hurde kop,
mar dy kaam wol nei boppen
sûnder poaten yn de skrep;
doe rûn er op myn rop,
in stadich stappen setten,
yn de genen noch dy mep.

Hy koe gjin Bileam,
wist lykwols fan in swaaien,
wie ’t in stôk of dochs in swurd?
Ik wist ’t is Moabs stam
en woe him hoeden aaie,
seach hy swaaide mei syn sturt.

Rembrandt

Wannear’t de buien folút jitte,
rize parasiten út ‘e grûn,
in stâle foar’t gewin,
in skerm om droech te sitten,
sjoch, sa kinne profiteurs dertsjin
en struie se har spoaren yn it rûn.

Se sitte yn in lange rige
ûnder skermen tsjin it hjerstich wiet
en wachtsje op ’t gewin,
in fangst om oer te ligen…
parasiten sa’t men dy wol kin?
In ploech pro fisk dy’t foar it scoren giet.