Foto út ‘Lemster skûtsje’
troch Klaas Jansma en Marten Sandburg

De Snitser Pan is rynsk ferljochte
troch op ’t dek de snie, foar sier
it seilplan en ’t ferneamde stedssymboal,
gjin swurd en roer om foar yn ’t spier,
it skipsfolk leit noch yn it hoal
en dreamt, foar moarn teiwaar berjochten.

Gjin skûtsje is foar iiswaar makke,
kriget foar de sier gjin priis,
wurdt simmers sierd mei seil en roer en swurd
en wol dan farre, eigenwiis,
want hoopje hoecht net, ’t giet om hurd
en ien foar ien de oaren pakke.

Lit net de dage my ûntkomme,
‘k hjit dy wolkom as de miuw,
want alle dagen dy’t noch komme,
driuwe oer en freegje om myn driuw.

‘k Sjoch nei de miuw foar ynspiraasje,
flean en saai op ’t moarnsread del,
stek oan myn fear en driuw mei graasje
foar in slokje nei de dichterswel.