Ze staan er nog, de grachtenhuizen van de stad,
herinnering aan schone dagen,
beide torens waar de tijd geen vat op had,
wanhopig grauw, al jaren niet veel wijzer,
want het is de tijd van vuur en ijzer.

Ze stromen nog, de grachten onder bruggen door,
maar ’t grauwe water gaat steeds trager,
vissen drijven mee, maar krijgen geen gehoor,
de fabrikant heerst als voorheen de keizer,
want het is de tijd van vuur en ijzer.

Hij staat er net en kijkt het stadsgebeuren aan,
de dichter van het symbolisme
ziet door stenen heen, die hij benoemt als waan,
zijn ogen, lucht en water, nog wat grijzer,
want het is de tijd van vuur en ijzer:

‘Het water van de oude grachten achterlijk en debiel,
zo troosteloos, te midden van de dode steden…’

* Lucien Lévy-Dhurmer (1865-1953)
was een van de beste Franse symbolisten.
Hij bereikte een harmonie van kleuren
die in nauw verband staat met het beeld
dat hij wilde oproepen.
Schilderij ‘Portret van Georges Rodenbach’,
een symbolistische dichter.  

van Arnold Böcklin*
van Henri Le Sidaner**

Toen de herfst de bomen kleurde,
liet de tak zijn eerste los,
dat zweefde naar het altaar
als offer voor het heilig bos.

Acht verschenen met devoot gebaar,
beheerst nog door het donker,
knielden zwijgend voor het vuur,
verlicht door goden hier en daar.

Daar verscheen het beeld van zondag
na de dienst van ruim een uur,
de twaalf van Christus bij elkaar
als maagden onbevlekt en puur.

Zachtjes praatten zij met lichte blos,
beheerst door ’t komend donker,
natuurlijk lopend door het bos,
elk met haar god en zo een paar.

* Arnod Böcklin (1827-1901),
een Zwitserse schilder, reisde zijn leven lang
tussen verschillende steden in Europa.
Hij maakte vooral schilderijen met
zinnebeeldige voorstellingen.
Schilderij ‘Het heilige bos’

* Henri Le Sidaner (1862-1939)
werd geboren op het eiland Mauritius.
Hij is beïnvloed door het impressionisme
en geïnspireerd door de literatuur.
Schilderij ‘De zondag’