De sturt fertelt neat fan de flank of kop
en likemin de simmer oer de winter,
men wurdt benijd,
’t is net te sjen oan’t fleanen fan de flinter.

Wannear’t it swurk yn ’t noarden blau belûkt
en grauwe walen strike oer de kimen,
dan is ’t as lijt
de wrâld, mei simmertinten net te rimen.

En as men mannich stap nei foaren set,
fertelle inkeld flanken fan ferskillen,
it hat wat snijt,
’t is sykjen, wylst oer ien rêch rint in rille.