De nacht wie nei de moarntiid rûn
en ’t soe in wrâld fan frede wurde
mei ’t ûnskuldich wyt
fan naasjes oaninoar ferbûn
mei withoefolle wiffe wurden.

De moarn kroep stadich oer de kym
en ’t wyt woe mar net witer wurde…
wie ’t de ûnskuld kwyt?
Gjin sier fan beammen tsjok fan rym,
gjin inkeld rym waard fûn yn wurden.

Ynienen rûn de spanning op,
it silhûet fan de raketten
boppe ’t skuldich swart
wie yn dy moarn de oarlochsrop
fan Noard-Korea’s hege petten.