Sliepers lizze, slop yn elke spier,
ferskate kapen steane rjocht oerein,
gjin fûnemint om foar te graven.

Tydlik seilplan, heinend wyn en rein
foar tapers, stjonkend noch nei alkohol
fan nachts geduerich troch te jitten.

’t Springend hart, de mage leech en fol
de earen noch fan radio NL,
de jager hat him drave litten.

Tsjerkeklokken meitsje nimmen kjel,
de frommen sjonge by it oargelspul
fan ’t hymjend hart de jacht ûntkommen.

Mar de farders fine ’t flauwe kul,
sy sjonge fier fan ’t skomjend Snitswykbier
en fierder kin ’t har neat ferdomme.