’t Skiepfolk sprekt de hiele dei troch greidetaal,
beheind troch fjouwer kanten sleat en stek,
it is it âlde daamferhaal:
wa’t út ‘e keppel giet, is gek.

Dêrom sprekt it hiele folk mei blanke hûd:
‘Us molke hat deselde tint,
produksje ha wy op ‘e noed.’

Protters sprekke yn de flecht in oare taal,
de poaten del, massaal de lâning op
it fjild en mei in soad kabaal
de wjirms de grûn út, yn it krop.

Sprekkend swart is dan it biedwurd foar ’t bestean:
‘Wy jouwe oan de skiep de hint:
de rêst komt nei ’t fertsjinne lean.’