fan Michael Sweerts*
Dit is net mear it âlde fak
doe’t skilders eigen gildes hiene,
masters styl noch oansjen hie;
syn skilderij stie bleat teplak,
foar learlings each in wize rie,
it koe sa fan syn master liene.
Dit ambacht rekke út ‘e geunst,
in akademy waard de moade,
teory joech wize rie,
’t model ferwiisde nei de keunst
yn ’t neaken sa’t er prûstich stie,
’t wie neffens Romes waarme koade.
De jonges fan foarnaam alloai
besjogge it fan alle kanten,
komme muoisum ta de die,
want hoe beslûpe se de proai
en krije dy foar dea? Gjin rie,
want masters rêch sjocht nei syn klanten.
* Michael Sweerts wie de soan
fan in keapman út Brussel.
Fan 1646 oant 1654 wurke de skilder
yn Italië, dêr’t er yn de kunde kaam
mei de akademyske fisy
op ‘e skilderkeunst. |