Rekket it ús tiid noch oan,
it libben út it tsjuster
fan de dea
wei of bliuwt stoarn foar ivich stoarn
en is it libben wat fan juster?

‘Reitsje my net oan,’ sei Hy,
‘want Ik bin fan twa wrâlden,
út ‘e dea
wei meitsje Ik it libben frij,
it nije komt yn ’t plak fan ’t âlde.’

Fiif soldaten yn de sliep,
dy’t earst net wekker rekken;
as foar dea,
yn ûnmacht leine sy, as skiep,
gjin libben koe har dea ferbrekke.

Twa Marijes kamen oan
yn ’t hôf om oan te reitsjen;
net mear dea
wie Jezus yn dy iere moarn,
it tsjuster koe it ljocht neat meitsje.

* Reitsje my net oan