Gjin romte

fan Francisco José de Goya

Elk hat syn eigen plak op ierde,
elkenien nimt romte yn,
omdat it lichem net oars kin;
de geast hat gjin ferlet fan plak,
lit him net sjen, lykas de wyn
kin dy soms stoarmje om te striden
foar wat romte foar de lea.

De romte is beheind foar gekken
dy’t ferstjitten binne troch
it folk dat, rom fan geast, focht foar
it eigen plak, in ûnderdak,
foar gekken net geskikt, mar dochs
is elk wol yn ien romte rekke,
dêr’t de geast raast foar de lea.

De lea begjinne frjemd te stjitten,
om’t de geast de striid ferliest
om ’t lichem rom syn plak te jaan,
dus krije sy net har gerak
en reitsje yn har striid fertiisd,
de ien rint rûn, de oar bliuwt sitten…
skieding tusken geast en lea.

* Francisco José de Goya (1746-1828)
Skilderij ‘It gekkehûs’