Alvetûzen fromme fammen

fan Hans Memling*

Sjoch har rizen, hillich frommes,
boppe alvetûzen fammen út,
’t is Ursula, by einbeslút
ûnteard, fermoarde om har frommens.

’t Houlik mei de prins, in heiden,
koe wol trochgean, earst oer trije jier,
de boat dreau ôf, kaam withoefier,
it waard de skieding fan dy beiden.

Alle fammen wiene rêden,
dus woe Ursula nei Rome ta,
op beafeart, want dat hearde sa,
in reis fan withoefolle trêden.

Alvetûzen waarden tsjûgen
fan de Hear, dy’t harren rêden hie,
se struiden sa it geastlik sie,
ûnkundich wa’t mei swurden sloegen.

Hunnen stieken mei har swurden
yn it fleis, har sie foar fammebloed,
dat riisde ta in reade floed,
te grousum foar in protte wurden.

* Hans Memling (sirka 1435-1494)
Skilderij ‘Sint-Ursula-skryn’