Allinne mei de stjer

fan Alphonse Mucha*

Wa fielt net mei dit minske mei
dat net mear rinne kin,
har deljûn hat, mar noch net leit,
yn hiel Siberië allinne
mei de stjer dy’t har wat seit:

‘Ik bin foar dy der nacht en dei,
hoewol’tsto my net sjochst
by sinneljocht, de ierdske stjer
dy’t dy allinne fierder rinne
lit, foar dy bin ’k altyd dêr…

… wêr’tsto ek rinst of sitst, ik draai
foar dy in rûnte, dy’t
dy reitsje sil as wolven om
dy hinne komme en de sinne
ûndergiet, foar dy dôfstom.’

* Alphonse Mucha (1860-1930)
Skilderij ‘Stjer en Siberië’