Dubbele reactie

van John Everett Millais*

De onweersbui, voorbijgedreven,
laat zich af en toe nog horen
als een dissonant na haar muziek,
bedoeld om even van te leven.

Maar niet alleen om op te beuren,
want zij heeft het zicht verloren,
is dus aangewezen op muziek,
zij bedelen ook langs de deuren.

Het zusje is er om te leiden,
daarvoor lijkt zij ook geboren,
dient haar zuster kleurig van repliek,
zij vragen niet om medelijden.

Zij leiden samen ’t lieve leven,
half met kijken, half met horen,
dubbel antwoord geeft de regenboog,
maar die reactie duurt maar even.

* John Everett Millais (1829-1896)
Schilderij ‘Het blinde meisje’