april 14, 2023
fan ûnbekend*
Se rêste op ’e platen
yn de djipte fan de oseaan,
dy’t altyd yn beweging binne,
lykwols lykje de Azoaren
stil te lizzen, rêst te jaan
oan lju mei nocht oan rinnen.
Azoaren mei syn hichten,
opdûkt troch it fjoer fan de fulkaan,
dy’t spuide lava út ’e krater
nei de djipte mei de puollen,
boarreljend om lûd te jaan…
sa’n eilân is in prater.
De lju mei nocht oan rinnen
harkje nei it lûd fan de natoer
en sjogge mei ferhearde eagen
nei de resten fan ’t ferline,
want sa bleau dit eilân oer,
heech optild boppe weagen.
* Foto ‘Ien fan de eilannen
fan de Azoaren’
april 7, 2023
fan ûnbekend*
Cocos, eilân lizzend
yn de Stille Oseaan,
dyn natuerlik plak,
ek swijend follesizzend.
Om dyn wêzen hinne
swimt de mânske hammerhaai
mei syn stille klap
lit hy syn namme kenne.
Op dyn hichten springe
wite weagen oer de rots,
kommend yn de fal
om duorjend lûd te bringen.
Cocos, sjong fan wille,
want natuerlik is dyn byld,
follesizzend bliuwst
de lûde, soms de stille.
* Foto ‘Cocos by Costa Rica’