februari 25, 2018
Ut it skûtsje-argyf 2013
It wie in optimistysk barren:
weagjend wetter, rûzjend reid
en blau-giel op ‘e lytse float,
it wiere silen waard in feit,
de optimist hie wyn opsparre.
It skippersrjocht wie trije starten,
twa kear falsk foar Snits, doe rap
op gong mei frije wyn oan board,
foar Huzum kaam der ek in flap,
dochs spile spanning him flink parten.
Hjir sylt de nije noch as twadde
sûnder wjerljocht oan de kym,
mar op ‘e finish bart de moard,
gjin tongerwurd is dêr op rym…
Doarp Huzum hat himsels fermoarde.
februari 23, 2018
Ut it skûtsje-argyf 2013
De iere moarn joech tonger oan,
in bolderlûd, in smoarge loft,
mar op it wetter lei de hope
fan it tsjerkeskip, in oare toan…
it starten duorre noch in skoft.
It wie safier, de startboat lei,
de boei waard yn it wetter ploft,
omheech en der wer yn, in oere
lang, in kapmiuw wiisde sels de wei,
it starten duorre dus in skoft.
’t Gie oan, de sinne liet him sjen,
briek lûdleas troch de wolkeloft
en friet de lêste wyn, gjin hope
mear op striid, de kapmiiuw rôp as fan:
‘Jou my noch mar in langer skoft.’
