augustus 22, 2021
fan ûnbekend*
Baktearjes op ’e buorkerij,
ûnsichtber, net te tellen,
Alexander wist hoefolle kij
der wiene om te melken.
Foar sike kij in medisyn,
it gie ek op foar minsken,
Alexander seach ’t belang wol yn
fan ’t deadzjen fan baktearjes.
Soldaten rekken út ’e striid
mei wûnen, troch ynfeksjes
rekke mannichien ek út ’e tiid,
sa wûnen de baktearjes.
Mar Alexander kriich de kâns
om wrâldwiid te genêzen
mei in skimmel, stridend foar balâns,
de dea fan de baktearjes.
Lit Alexander nei syn dea
de deastek jaan oan ’t firus,
dat him oer de wrâld ferspriedt as ea
tefoaren de baktearjes.
Foto ‘Alexander Fleming’
augustus 15, 2021
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
De ibis wie foar him model
foar hoe’t men fljocht op eigen wjukken,
net earst op en dan wer del,
mar streekrjocht nei de einbestimming.
Earst fûn er ynstruminten út
dy’t pasten yn syn fleanmasine
foar in lange flecht: koers súd,
Australië as einbestimming.
In soloflecht mei sechtjin kear
wer nei de grûn, dus net allinnich,
mar foar him wie wol de ear
doe’t hy berikte syn bestimming.
It lei net oan syn feardichheid
dat syn masine by Florence
crashte, dat de ivichheid
hie hy te ier as einbestimming.
* Foto ‘Op rûte nei Australië’
** Foto ‘De crash by Florence’
