februari 13, 2022
fan ûnbekend*
King Kong tusken aap en minske,
bjusterbaarlik wie syn krêft
as aap, antropomorf it ynsjoch,
byld om triljend nei te sjen,
in kening gie oan him ferlern.
Kening-god, sa waard er eare
op ’t mystike eilân Skull
mei bisten út in fier ferline,
foar in film in treflik plak,
taskôgers krigen har gerak.
King Kong waard úteinlik fongen,
oerbrocht nei de stêd New York,
dêr’t hy it dwaan moast as attraksje,
die wat oars, wat joech panyk,
op grutte hichte waard er lyk.
Mannich pommerant sjocht King Kong
as model foar krêft en macht
om mei geweld oerein te bliuwen,
mar in aap rint justjes bryk,
syn lyk wurdt wei yn ’t ierdske slyk.
Yllustraasje ‘King Kong’
februari 6, 2022
fan ûnbekend*
Gjin baan fanwege de depresje
brocht de leechte yn ’t bestean,
sadat de twivel boppekaam:
hoe moat it fierder gean?
Sa foel it folk yn in depresje,
want de hannen rekken leech,
sadat de geast net boppekaam
om moed te jaan, ’t waard dreech.
It jongfolk** koe net binnen bliuwe
op ’e rop fan de natoer,
dy’t geast en hannen nedich hie,
de twivel rekke oer.
Miljarden beammen waarden plante,
sadat Amearika waard grien,
in wiere died foar it miljeu
wie út it neat ûntstien.
Wurdt wurk troch de depresje rekke,
lit de geast syn wurk dan dwaan,
it kin net sûnder de natoer
mei ’t each op wer in baan.
* Foto ‘Hân en beam’
** Civilian Conservation Corps