oktober 21, 2025
Bliuw net tusken wâlen lizzen,
machten tsjuster as de nacht,
de iene heech wat lijte joech,
mar wyn en skom net langer keart,
de oare bearend yn de fierte.
Wat hast sels dan noch te sizzen
oars as flaaikjend om in wurd
dat útstekt boppe eigen krêft
of roppend nei de fierte dat
dyn krêften soks net sitte litte.
Far dan út ’e fêste haven
dy’t gjin hege weagen keart
en syl op eigen krêft de mar
op nei de kym mei útsicht op
it ljocht, de frijheid yn de mjitte.
oktober 9, 2025
Fersin dy net,
want wyld groeit hy derhinne,
wiist dy wilens op dyn rjocht
datst fan syn fruchten ite meist,
mei him is noch in wrâld te winnen.
Fersin dy net,
fjoerread binne de blêden
dy’t men oansjocht foar syn keunst
om earst it eigen folk te jaan,
dêrmei de hiele wrâld te rêden.
Fersin dy net,
flymskerp binne de toarnen
foar it folk dat hy besjocht
as plôkers fan syn eigen folk,
fiktoarje kraait syn pronkske hoanne.
Fersin dy net,
hy is net út te rûgjen,
altyd stekt er op de kop:
narsist en boppedat rasist,
syn toarnen kinne ’t bloed wol sûgje.