november 2, 2018
fan Rembrandt*
Op Mausolos hat sy dronken,
broer en letter ek har man,
dy’t boude oan syn residinsje
Halikarnassos, rike stêd;
Artemisia wie yn de ban
fan him, hat mear as leafde skonken.
Doe’t Mausolos joech de siken,
suchte se har lijen út:
wat hie sy nei syn dea te winskjen?
Halikarnassos, rike stêd,
wie gjin kompensaasje foar syn tút,
sy koe net fan syn jiske wike.
Drinke soe sy fan syn jiske,
mong dy troch har leafdesdrank
en preau de smaak fan har yntinsje:
as ienheid yn de rike stêd
troch te libjen… oan Mausolos tank
dat hy foar har syn trou net wiske.
* Rembrandt (1606-1669)
Skilderij ‘Artemisia’
(ien fan twa mooglikheden)
oktober 26, 2018
fan ûnbekend*
In frou kin wol allinnich stride
as de moed har net ûntbrekt,
it libben om har ynset freget…
sy docht gjin stap fansiden.
Lit Artemisia mar rinne,
jong al widdo, mar direkt
naam sy ’t regear waar foar har soantsje,
sa stie hy net allinne.
Mar kaam hy boppe bernejierren,
Artemisia bleau oan,
beskôge him noch as har mantsje,
sa wie sy net beswierre.
Lit Artemisia mar farre,
kommandante fan har float,
fiif skippen tsjin dy fan de Griken,
sy hat har moed net sparre.
Foarst Xerxes fûn de manlju frouwen,
Artemisia oan board
wie man, dy’t meifocht mei de Perzen,
te manlik om te trouwen.
* Skilderij ‘Artemisia I fan Karië’