februari 13, 2021
It is noch fier nei Frjentsjer,
mar folle koarter binnentroch
as oer de stêden fan de tocht
dy’t útkomt op ’e Bonkefeart,
it is mar hoe’t men it besjocht.
Wa’t gek wie, gie nei Frjentsjer,
sa’nien giet foar simpel troch,
om’t hy de risiko’s net sjocht
fan wekken yn de wiffe feart…
doarp Tirns berikt men nei in bocht.
Wa’t giet, komt wol yn Frjentsjer,
want de grûn is hurd genôch
foar alle kluners fan de tocht,
dy hawwe fan it riden leard
en hâldfêst foar de redens socht.
februari 12, 2021
Syn langstme nei it iis is grut,
de lêste kear is jierren lyn
dat hy noch streken sette;
grutsk, foar ’t each parmantich,
liet er him op noaren sjen…
hy is no sânensantich.
Fan alle kanten wurdt him sein:
‘Hâld do dy dizze iistiid yn,
do moatst dy dêrta sette
om mei beide fuotten
op ’e grûn te bliuwen, want
mei iis falt net te spotten.’
No stiet er op ’e planken fan
de brêge, net op it toaniel,
wat hy fansels min sette
kin, ’t hat wat fan lizzen
op it iis, wat hy net wol…
hy hat neat mear te sizzen.