februari 15, 2021
De strjitte is men gau oan wend
as hâldfêst foar de fuotten,
dy’t dêrtroch yn lykwicht bliuwe,
fluorders meitsje dat bekend.
Op knibbels leit er yn it sicht
fan elkenien op fuotten
nei de winkel, net ferplichte,
mar de fluorder docht syn plicht.
Is ’t winter, dan draacht hy in sjaal
tsjin ’t sigen yn de nekke,
stien nei stien giet troch de hannen,
helder klinkt syn byldferhaal:
‘Tink nei oer wat ik witte lit,
dat jim de nekke brekke
as de fluorder derby sitten
giet, gjin stien mear klinke lit.’
februari 14, 2021
Lit Harmen hjoed noch ride
mei Harmina as freondin,
it kin sels op ’e Houkesleat
en fierder nei it krusend wetter
fan ’t kanaal mei ’t iepen soal,
de farwei fan de sulverfloat
neidat it gouden tiidrek sleat.
In gouden tiid, in wike
ride, farre hat gjin sin,
want iis leit sels de hannel stil,
de liberale merk komt letter
wol… op redens is ’t paroal;
mei sloppe ankels, stive poat
sil ’t heve mei in sterke wil.
Lit Harmen hjoed mar lizze
sa’t er dêr al jierren leit
as âlde sleper út ’e feart,
de kapitein wit al net better,
want wat earst wie syn idoal,
it slepen fan de gouden float,
waard sulver yn de Houkesleat.
