oktober 18, 2021
Gjin fûgel ropt it roekoe
oer de weagen fan de Snitser mar,
syn rop klinkt by de Potten,
hy nimt de beammen dus foar kar.
Gjin miuw fljocht nei de pôle
dy’t de namme Roekoe earder hie,
dat eilân is ferdronken,
it wist mei ’t minne waar gjin rie.
Foar him wie stoarm korona,
’t firus dat him deadlik troffen hat,
de ein fan Roekoepôle…
sjedêr wat folle letter bart.
Twa jier gjin skûtsjesilen,
dat de skippers fielden har as wees,
de ein fan de tradysje?
Sjedêr de Roekoepôlerace!
oktober 13, 2021
It wie fierhinne yn it jier,
dat tsjutten waard as liddich
troch de goarre fan korona,
ek troch alle wiken rein,
sadat it folk de strjitte mijde…
dat de hjerst brocht samar sier.
Seis kleuren oer it gea,
omdat de sinnestrielen
brieken troch miljoenen drippen,
dy’t foarseine daliks rein;
it like as de himel wijde
’t ierdske libben nei de dea.
De hichte fan de firusfloed
wie nei sa’n kearpunt sakke
dat de strjitten foller rekken
as foarhinne yn de rein…
sjoch hoe’t de kleurepracht fernijde
dat it kaam úteinlik goed.