december 6, 2021
Venezuela
lân fan sinne,
baaiend yn de oalje, ryk
oan oerwâld mei in wrâld oan dieren,
folk dat wiis wie mei de republyk,
mar dat wie foarhinne.
Venezuela
suchtsjend ûnder
’t skrikbewâld fan elk gelyk,
net learend fan de wrâld fan dieren,
dêrtroch reitsje de ferhâldings bryk,
elk is bysûnder.
Venezuela
oer de grinzen
flechtet folk dat neat mear hat,
wat seit dan noch de wrâld fan dieren?
Grut gelyk, ferlit de republyk,
dy hâldt jim finzen.
Venezuela
net oanlizze
yn stêd Snits, dy leit al fol
mei folk dat neat hat mei de dieren
út ’e frjemdte, jou har fan replyk:
wy ha ’t te sizzen!
november 29, 2021
Men kin him noch gjin puber neame,
want dan naam er ôfstân fan syn heit,
dy’t him it fleanen leard hie:
‘Hichte hâlde, ek as ’t hurder waait
as seis Beaufort en hâld dyn snaffel!’
It gie net sûnder slach op wjukken
of in stjit by ’t reitsjen fan de grûn,
hy moast as bern earst wenne
foar’t er yn de loft it lykwicht fûn,
wylst heit net hold syn eigen snaffel.
As bern hold hy syn snaffel iepen
as it oankaam op it deistich miel,
hy koe him dan wol hâlde,
want hy kriich in evenredich diel
noch sûnder puberale ôfstân.