januari 17, 2022
De iene stekt de kop omheech,
de oare giet syn eigen gong
en hat gjin lêst fan frjemde eagen.
De iene hâldt mei ’t moarnsmiel op,
de oar giet ûnfersteurber troch,
nea ha him frjemde eagen pleage.
De iene is altiten wach,
de oare jout him rêstich del,
al wurdt der om him hinne reage.
Dy oare is de minske wend,
dy iene sjocht him leaver gean
as stean, is bang foar frjemde eagen.
De iene hat wat fan in ree,
de oare liket op in skiep,
wat minskekenners al lang seagen.
januari 10, 2022
Grize fûgels wjukje oer de ierde:
alfa, delta, omikron
ferbine har mei alle lannen,
ha de pest oan test en prikflakon.
Dizze fûgels hechtsje net oan wearden
fan it lichem en de geast,
mar lizze ’t libben yn de bannen
fan de dea, it âlde noch it meast.
As de âlden noch de hichte sykje,
fine sy de doarren ticht,
klinkt út ’e fierte wei de echo
fan foarhinne: fotum, liet, gedicht.
Foar har eagen wjukje wite dowen
koerend yn it tsjerkekoar,
troch glês-yn-lead begjint de ljochtshow,
elkenien kin troch de iepen doar.
