januari 24, 2022
Gjin fûgel ropt it roekoe
oer de weagen fan de Snitser mar,
syn rop klinkt by de Potten,
hy nimt de beammen dus foar kar.
Gjin miuw fljocht nei de pôle
dy’t de namme Roekoe earder hie,
dat eilân is ferdronken,
it wist mei ’t minne waar gjin rie.
Foar him wie stoarm korona,
’t firus dat him deadlik troffen hat,
de ein fan Roekoepôle…
sjedêr wat folle letter bart.
Twa jier gjin skûtsjesilen,
dat de skippers fielden har as wees,
de ein fan de tradysje?
Sjedêr de Roekoepôlerace!
januari 17, 2022
De iene stekt de kop omheech,
de oare giet syn eigen gong
en hat gjin lêst fan frjemde eagen.
De iene hâldt mei ’t moarnsmiel op,
de oar giet ûnfersteurber troch,
nea ha him frjemde eagen pleage.
De iene is altiten wach,
de oare jout him rêstich del,
al wurdt der om him hinne reage.
Dy oare is de minske wend,
dy iene sjocht him leaver gean
as stean, is bang foar frjemde eagen.
De iene hat wat fan in ree,
de oare liket op in skiep,
wat minskekenners al lang seagen.
