Archive for the Lyrysk Deiboek category

Wat is it folgjende stasjon
op ’t dûbelspoar fan dizze maatskippij?
It spoart net dy’t gjin maten ha,
dan mar in buordsje op ’t perron,
it eigen kaartsje hinget der net by.

Wêr raast de lêste trein op ta
mei ’t dûbeleach op it priveeterrein?
In feewein is wol gaadlik sa,
fynt Grutte Broer, hy wol ús ha
dêr’t wy net wêze wolle: op ien ein.

De eagen ljochtsje op
troch ’t each dat ljocht útstrielt,
se rjochtsje harren kop,
wa wit hoe’t ljochtsjen fielt?

De skrik om ’t lûdleas skot
dat slacht foar ien tel blyn
of yn it each de spot:
do bûten, wy deryn.

It each is rjochte op
’t beweech fan wyt en swart,
de mazzel of de strop,
wa’t oanfalt en wa’t wart.

Dit each jout it gefoel
fan broer yn ’t lyts en grut;
de lêste hat in doel,
de earste stiet foar skut.