Archive for the Lyrysk Deiboek category

Wiid iepen stiet de doar
foar folk dat leaver leit
as dat it fûgels fleanen sjocht:
de hut dy is derfoar
sa as de hoanne kraait
en ’t hintsje iependocht.

De fûgels sjogge ta
op al dat lizzend wurk
fan frjemde fûgels yn har hut,
mar bûten is it sa:
gjin fûgel yn it swurk…
wat hat de hut foar nut?

It libben yn it postmoderne
ropt de nije bylden op
fan meunsters yn it posthumane gea
dy’t har perfoarst wol rêde kinne
mei in stielen robotkop,
want alle minsken geane dea.

Wat bliuwt lykwols yn alle tiden,
is de driuw om te bestean,
as ’t kin yn ’t ljocht fan it ultime lok;
sjedêr, wat kin it bist ús biede:
libido sil nea fergean,
want heech op poaten stiet de bok.