mei 31, 2022
van Théodore Géricault*
De geest wordt aangedreven
door de indruk van het beeld
dat heftig in beweging is,
versterkt wordt door massaal geluid,
en dat geen enkel onderdeel verheelt.
’t Publiek geeft zich gewonnen
aan de indruk van het beeld
van wilde paarden voor de start,
waarvan de geest gedreven is,
omdat de eigenaar zijn rol goed speelt.
Hij heeft het beeld voor ogen
vanuit stand naar plotsklaps vaart,
waardoor zijn geest gedreven wordt
om mee te gaan, wat niemand ziet,
zijn geest heeft invloed op die van het paard.
Het touw dat nog gespannen
blijft, drijft paarden naar de top,
zodat er hoog gesteigerd wordt
en valt het, dan begint de race,
de geest houdt stand, gaat door en geeft nooit op.
* Théodore Géricault (1791-1824)
Schilderij ‘Start van de ren met onbereden paarden te Rome’
mei 30, 2022
Ik sit hjir op in pompeblêd,
te licht om te ferdrinken,
want de holle rekket leech
fanwege meditaasje,
dêrom riist dy rap en heech.
Wy sieten ek, mar wol te swier
fan moed om drûch te bliuwen,
wa komt dan noch sels oerein?
Mei help fan argewaasje
wurde wy telider slein.
Ik bin de ien en do de oar,
tegearre ha wy fochten
om wer op dit blêd te stean;
wy hâlde ’t krekte lykwicht,
wat de kearn is fan ’t bestean.