maart 20, 2023
Har bestean ferrint swart-wyt:
sy sjocht it swart yn
as it winter is
mei koarte dagen,
lange nachten, kâns
foar ’t lizzen is der net,
se kin har aai net kwyt.
Mar wannear’t it maitiid wurdt,
sjocht sy it ljocht yn
alles wat der komt:
de lange dagen,
koarte nachten, kâns
foar’t lizzen fan in aai,
sy fielt it oan de sturt.
Har ferrek klinkt skril en fier,
want wyt wurdt troch de
snie ynienen swart
as wie it winter,
fearren, út balâns,
fertelle har net mear
swart-wyt de tiid fan ’t jier.
maart 13, 2023
Het spoor vroeg om een hoge bedding,
die men aan de grond onttrok
die altijd al te rusten lag
naast wat opgeworpen werd,
die diepte heette het Spoordok.
Vanuit de diepte kwam het leven
– planten, bomen -, dit betrok
ook dieren, vogels, want het lag
aan wat uitgegraven was,
die diepte noemde men Spoordok.
Een pad loopt langs talrijke bomen,
die genoten van wie trok
van hier naar daar en elke dag
vierde de natuur haar feest
met dank aan een nog diep Spoordok.
Maar zie die ene boom diep treuren
om de dood die sporen trok,
wat aan het komend einde ligt:
geeft de diepte gauw haar geest,
dan gaat verloren het Spoordok.
Leid ons Spoordok in goede bedding,
diep het grondig uit, want brok
na brok komt stellig voor de dag,
zoals er ook gegraven werd,
lang leve diepgaand het Spoordok!
