Archive for the Lyrysk Deiboek category

Al skoften stiet er achter ’t stikeltrie,
ferliezend enerzjy en glâns
en sels de namme mist syn kleur,
de konkurrinten komme ta de die
en gripe op ‘e mar har kâns:
’t effekt fan yingling Klapper yn mineur.

De diagnoaze is net al te dreech
as men nei swurd en mêsten sjocht,
de eleminten fan alear,
se stekke djip en stribje nei omheech,
dy skippen dogge oan it Fryske rjocht…
de Peut is mankelyk en wol net mear.

It lei dy moarn net oan de sinne,
want dy joech de rails in blauwe glâns
en alles like yn balâns,
mar ’t soe dochs út ‘e klauwen rinne.

Twa dowen wjukken dat it klapte,
want se wiene snien út bombasthout,
it hie derfan as wie ’t fertroud
hoe’t beide oer de spoarberm stapten.

Al gau gie ’t oan, it fleach derhinne,
út ‘e skroeven, yn in wylde dûns,
doe joech de ien de oar de bûns,
’t rûn op ferliezen út of winnen.

Mar wie it leafde of krekt skieding
dy’t har dreau yn ’t ien of oare spoar?
Tekoart dwaan kaam dochs ek wol foar…
wa docht fan dowemoard noch tiding?