juli 10, 2023
Sjocht de boer it net mear sitten,
sil er stikke yn it stof,
dat waait de griene greiden oer
dêr’t gjin blom is te bekennen,
dan sjocht er him net mear as boer.
’t Spul giet oer yn oare hannen,
elke hân krijt dan in part,
de grinzen wurde fier ferlein,
sá dat parten skieden wurde,
de grûn wurdt wei troch kraan en wein.
Sjocht de boer werom op earder,
tagelyk nei hjoed de dei,
dan slacht it hert sân slaggen oer,
stof genôch om yn te stikken,
hy is gefoelich as eks-boer.
juni 26, 2023
Noch kleurje pompeblêden read
en tsjûget wyt-blau fan de mar
dy’t middeis blonk yn ’t sinneljocht,
de rige rûn massaal rûnom
yn Snits syn maraton.
Mar rint de middei nei de jûn,
dan is de inkeling oan bar
dy’t siket nei syn eigen grins
mei op ’e lippen ’t wurge skom…
de rappe maraton.
Hy draaft allinnich as wie ’t neat,
want oant de boaiem is syn kar,
de hân omheech foar mar ien fan,
want fierder bliuwt it rûnom stom…
syn stille maraton.
Mar oan de ein hat hy oerwûn
syn wurgens, al wie ’t fierste bar
om oer de eigen grins te gean,
dochs bliuwt foar him oerein de rom
nei Snits syn maraton.