februari 15, 2017
It kin noch net, mar ’t leit al ticht,
de brede rûte nei de mar,
de himel jout in kleurich sicht,
de nacht docht alle war.
De hoop stiet fjouwer kear op grien
en trije kear op winterklear:
gjin mêst of gyk, ’t is dêrmei dien,
de simmerstriid ferlear.
Dochs ljochtet it ferline op,
it âlde skip fan Earnewâld
foer sechtich jier ferlyn op kop,
no leit it stil en kâld.
It kin noch lang net, mar it bart
op rûte nei de Snitser mar
dat hiel de float wer folop fart,
dan is it túch oan bar.
februari 13, 2017
Wat is rjocht en wat ferkeard?
It leit him oan de tiid,
noch folle koarter as in tel,
it is de tiid fan fûle striid
en letter lang de hel.
Jierren is er noch ferslein
oer minder as in reed,
want folle langer wie it net,
dus wie it like lang as breed:
de tiid joech oan de wet.
Hat it net de oanstjit jûn
ta tiden fan ferset
tsjin lit de tiid mar fierder gean?
De reed is langer, komt te let,
dus ek de grutte tean.
Mar de hakke hat it ret,
kaam earder yn in flits
de streek oer: elkenien ferslein;
Jan Smeekes, kampioen út Snits,
trochsetter oant de ein.
