mei 9, 2018
De poartebôge ropt it wolkom ta,
earst oan de bouwers op ’t ponton,
dy’t al betiid presinsje jouwe,
no al stimmen by de fleet.
Sy stimme ’t bouwen op ’e lûden ôf
dy’t klinke sille foar de rom
fan har dy’t presintaasjes jouwe,
dagenlang en pontonbreed.
Dat wrâldwiid wei de stim fan jong talint
klinkt daverjend op ’t Snitser wiet
en lit it Fryske bloed fluch streame,
read foar eagen, mar gjin need.
De need fan hiel de wrâld wurdt samar wei
as ’t jongfolk yn beweging komt,
sadat de Kolk begjint te streamen,
rûnom… at the Watergate.
mei 7, 2018
De Drait klinkt oars
as Willem-Alexander,
de boarger is gjin prins…
it platte hat gjin skerpe noas.
Mei tweintich kin
de boarger him wol rêde,
fart frij oer mannich grins,
syn fleurich sin ken gjin ferrin.
Mei read-wyt-blau
wol hy wol prinslik flagje,
hoewol’t er hat ien winsk:
far wol foar minsken yn it nau.
Far dus as him
frij oer de Fryske marren,
dan fielt it oan as lins…
’t Wilhelmus klinkt as mei ien stim.
