augustus 6, 2018
It is no ienkear it gefoel,
ien kear yn ’t jier in hiele wike
foar de ear, benammen foar de sfear,
Snits is de namme, ek it doel,
dêrfoar moat al it oare wike.
Mei dy gefoelens rûn ik om,
de tunnel troch, kaam by it wetter
fan de Houkesleat, noch sfearleas sûnder mear
de nacht fan bier mei breed it skom…
’t waard foar de dronken kop net letter.
De mêsten holden trou de wacht,
ferwachten net dat seilen hise
waarden yn de middei foar de ear,
soks gie fier boppe stjoerlju’s macht…
elk lei noch op syn eigen wize.
juli 30, 2018
Ik ha dy freed net nommen
yn de jûn fan ’t brutsen read,
hie ’t earst net yn de gaten
datst boppe ’t grûnflak wiest,
do woest my grif ûntkomme.
Ik tocht datst dy ferskûle
hiest fan skamte, wiest wat read,
as Mars, dyn oare maten,
Saturnus, Jupiter,
besochten ’t mei de mûle.
De harmony fan sfearen
wurdt dat neamd, mar do seist neat,
hoe’t ik ek tsjin dy prate,
do sweist as fiere stjer,
ik koe ’t mar min ferneare.
Mar sneon, yn folle gloarje
wiest der wer, noch justjes read;
ik koe dy nimme, sprate
yn ’t kleare ljocht de earms,
wy dielden de fiktoarje.
