april 29, 2019
Mei twa wjukken op ’e lampe,
sa komme sy foar ’t doel teplak,
yn ’t foarste plak om út te sjen,
de koppen yn deselde rjochting,
dêr ’t in earm klimt nei it dak…
sy fiele tagelyk de krampen.
’t Ljocht giet út, de trije bollen
ha yn de nacht har plicht wer dien,
sadat it paad is goed te sjen,
dat is it doel fan de ferljochting,
dat fan har bliuwt net by ien…
sy moatte ’t kwyt, ’t wurdt har tefolle.
Sa… de earm klom rap nei boppen,
dat sûnder wjuk kaam hy teplak
dy’t glêzen wasket foar it sjen;
al is it yn deselde rjochting,
minsken hâlde har gemak,
wylst kôben draaie drok de koppen.
april 22, 2019
Hy libbet yn in solo-maatskippij
en hat faak each foar ûnder him:
in heale bol op stielen poaten,
it noardlike healrûn
mei ynherint de lûdste stim,
dy’t raast dat liberaal wurdt nij,
oan ’t swakke part net bûn…
dat leit al yn de goate.
In trije-ienheid op in heech nivo,
noch jong mei ’t kommen yn de kop,
dy’t draait, it sicht op oeral hinne,
de takomst is har jûn
mei ynherint it hege krop:
wy earst en net de fredesdo,
oan weake wearden bûn,
wês hurd sa’t wy ek binne.
