augustus 4, 2019
It paad rûn oer de bûlevaar
op sneintemoarn , de twadde dei
fan Snits syn heechtiidswike;
boaten leine board oan board
te wachtsjen op har waar.
It wie noch stil yn wyt-read-blau,
wat alles fan de nachtdronk sei,
it feest woe mar net wike
foar it ronkjen ûnder seil,
dat heinde al de dau.
De pankoekspanne heinde ’t aai,
dat op it fjoer te bakken lei,
want nei de drank, die bliken,
seagen se yn ’t nachtmiel heil…
moarn is der wer in dei.
Hjoed sille se it wetter op,
it read-wyt-blau nimt harren mei
nei hieltyd nije piken,
flessen geane mei oan board,
sa ha se ’t yn de kop.
juli 29, 2019
Nea hie ’k tocht, hy soe dêr sitte,
tusken ’t leechlân en de Grienedyk;
oare fûgels joegen faak de wink
fan ’k flean hjoed kreas yn byld,
mar yn gjin tiden de oranjefink.
’t Wie as siet er dêr te wachtsjen
yn oranjedracht, foar watfoar feest
ek, de kop al nei it tastel draaid
as woed er ek yn byld,
wat oer sa’n fan fan ús lân alles seit.
Dêrom koe ’k it wier net litte
om te freegjen nei de tuskenstân:
daliks draaide hy syn snaffel rjocht
nei foaren, goed yn byld,
net fierder… wist hy wat de takomst brocht?
