januari 6, 2020
It wetter koe gjin sprekken lije,
’t wie te kâld noch foar it fel,
dus kaam der noch in hûd oerhinne
foar de sprong, sa gie hy derby del…
moast hy himsels oerwinne?
De rûte fan de alve stêden
like mei dit pak it doel,
it moast foar it gefoel wol kinne,
helle hy it, dan wie ’t mear as cool,
sa’n lange tocht allinne.
It wie as swom er nei de finish
tusken bollen, noch ien haal,
dan soed er út it wetter klimme
as de brânwachtman mei syn ferhaal:
‘Ik koe hjoed rêdend swimme!’
januari 1, 2020
Sechtjin lege eagen
stoarje nei de lege loft,
dy’t fol west hat mei fjoer
en reek, de dize hinget
foar de middei noch in skoft.
Nijjiersminsken seagen
hoe’t de pylken spatten fjoer
yn alle kleuren fan
de bôge, guon ha skôge
’t faaie libben, ’t hold net oer.
Ien fan beide eagen
hâldt de moed der noch wol yn
om takom jier te sjen
hoe’t pylken kleuren spatte
sûnder dat men rekket blyn.
Optimisten sjogge
no al út nei takom jier
mei stjerren oan de loft,
in knypeach nei de takomst…
lok foardat it is safier!