juli 27, 2020
Foar har gjin oardel meter
fan har bern, krekt út ’e dop,
benijd nei al it nije
wat op ’e wrâld te krijen is,
foar harren kin ’t net op.
Net fierder as in meter
is de ôfstân dy’t mem hâldt,
it binne mear as trije,
it giet mei twa derby soms mis,
it leit him oan de rôt.
Sy hat it minder troffen
yn har libben sûnder kroas,
sy koe de dea net mije,
it is no ienkear sa’t it is,
it lei foar har net oars.
juli 20, 2020
De wiisheid, beitele yn stien,
sprekt iepen sielen oan
mei wurden dy’t djip reitsje
om sa steviger te stean.
No sit er, mar earst hat er stien,
noch wankel yn de moarn,
want soe er it wol meitsje
om mei wiisheid foar te gean?
Hy slacht net op foar Socrates,
de master op it plein
dy’t freegjend wiisheid learde
oant er dronk it dwaze gif.
De dei troch jout er trou syn les,
dêrmei is it net sein,
want doe’t de tiid rap kearde,
rekke earst syn stânplak wif.
Sjedêr, de wiisheid hongen oan
de muorre, jout no sicht
op hoe’t de wrâld leit oan de
fuotten fan wa’t iepen stiet.
