december 21, 2020
De âlde beam kreunt lûder
by berjochten út ’e wrâld
dy’t hieltyd skerper klinke:
‘Telle sil ik hiel it folk,
troch my wurdt mannichien net âld.’
Mar kroane hearsker fan de
hiele wrâld, wol harkje nei
’t berjocht om te fertellen:
‘Net it tellen is it ien
en al, dêr is de ein fan wei.’
‘Jim sille troch de knibbels
gean, de holle bûge foar
it byld fan bûten azem
reitsje, deaden binne tolk
fan… foar in foarst is neat te bar.’
‘Do kroane hearsker troch de
dea, wol sjen it daagjend swurk,
it sein om te fertellen
dat it mei dyn hearskjen dien
is… telle is gjin hieljend wurk.’
december 14, 2020
Se sitte tusken bei en snile
út it sicht fan ’t skrillich wyld,
dat sels noch net te sjen is,
te betiid foar daliks al yn byld.
Se ha ’t oan tiid om nijs te dielen,
op te skeppen oer de bút,
dy’t no net mear te sjen is,
mei de hagel skeat it bloed derút.
It giet fan hazzen nei de guozzen,
fierste folle foar de boer,
dy’t sjocht wat sa ferlern giet,
fretters sprekke op tsjin syn natoer.
It praat komt út by rappe reeën,
folle grutter as in goes,
gjin wyld dat him mear sjen lit…
gean se sûnder bút dan mar nei hûs?
Dan rize beide jagers boppe
lysterbei en snile út,
de lopen wurde rjochte
foar de knal… de hazze naait rap út.