januari 4, 2021
It is der net fan kommen,
’t fjoerwurk fan de Aldjiersnacht
hie neat ferlike mei de jierren
doe’t er folle jonger wie,
klapwjukjend seach er dat fan fierren.
Noch ien kear soks belibje,
hie syn winsk west foar de nacht
dat hy oant yn de geast ferklomme
en it lichem ek gjin rie
wist om wer by de tiid te kommen.
No stiet er foar de lêste
kear by ’t ljocht fan ’t âlde jier,
dat spegeljend noch hat te sizzen
wat him hjoed te wachtsjen stiet:
do komst no ienkear ek te lizzen.
december 31, 2020
It wie in dei dy’t bjusterbaarlik
oerkaam op ’e hiele wrâld
dy’t nei it universum seach:
de folken stoarren yn it gat
dat swart wie as de neare nacht…
de wittenskip spriek fan gefaarlik.
Twatûzentweintich mei ’t mystearje
fan it djipste swarte gat
en ek de grutste swiertekrêft,
it slokte alle siken op,
foar harren waard it neare nacht…
it leave libben waard matearje.
Lit ús it by de moanne hâlde
dy’t de nacht ferljochtet mei
de wjerskyn fan de sinne yn
it nije jier, dat yn him hat
’t ûnthjit fan elk nimt him yn acht,
dat op syn heechst wurdt men ferkâlden.
