mei 27, 2025
Lit ús oer ’t klimaat net swije,
stek de kop net yn de grûn,
wat mei de drûchte grif net slagget,
oeral is ’t alarm al jûn.
Drûchte lit it minskdom lije,
stof stoot twirjend yn it rûn
as miny-kûgels dy’t fermoardzje,
honger hat de oarloch wûn.
Lit ús dêrom protestearje
tsjin wa’t it klimaat ûntkent
fan skroeiend fjoer oer drûge ierde,
dy’t net langer dêroan went.
Boppe greiden alarmearje
wolken oer de grauwe trend
fan stikstof om yn stof te stikken,
alles is al lang bekend.
Mar fernim de earste drippen,
nei de drûchte komt de rein,
geweld sil net it doel berikke,
wa’t de macht hat wurdt ferslein.
februari 12, 2025
Lit net de snie ús lea bedrige
mei in fal dy’t útrint op in brek,
mar sjoch hoe’t ôffal der net is,
de wite wrâld fan klearens sprekt,
mar skyn kin dûbel lige.
Yn ’t foarste plak troch glêde planken
dy’t in flok oproppe of: ‘Ferrek,
gjin poat ferset ik mear, ’t is mis!’
Wa tinkt der dan noch oan it stek
of heart swart-wite klanken?
De snie kin ús swart-wyt bedrage
troch de macht dy’t opslacht as in gek,
sadat de wrâld fan neat mear wis
is, kealens heech de kop opstekt,
it reid mist griene kragen.
Lit net de winter oer ús komme
mei it iene nei it oare wek,
wit dat it ôffal tydlik is
dat yn it Wite Hûs no sprekt…
lit dat yn drek omkomme.