juli 21, 2022
fan Antonie Waldorp*
fan Wijnand Nuijen**
Alhiel opnommen troch de beammen,
libbet er it wêzen mei
fan steile stam, bewegend blêd
en dêr de tûken tuskenyn,
hiel oars as yn de stêd.
Syn rêch wurdt troch de stammen rjochter,
hân en foet beweecht er mei
de blêden, ek de earm en skonk
as tûken op ’e hurde wyn,
it bosk wurdt sa syn honk.
No nimt er op pinseel en ferve,
want it bosk is him fertroud,
de beam fertelt him oer de tint
fan tûke, steile stam en blêd,
hy krijt fan ’t bosk in hint:
Ut alle dielen komt myn wêzen
foar it ljocht, wat gearhing jout
op doek, grif hast dat al fernommen.
* Antonie Waldorp (1803-1866)
Skilderij ‘Nuijen skilderjend yn it bosk’
** Wijnand Nuijen (1813-1839)
Skilderij ‘It bosk’
juli 14, 2022
fan Gerard Dou*
Sy is noch jong,
mar yn har dwaan al âld genôch
om fan ’t bestean te witten
dat se foar it miel gean moat,
dus bliuwt se net stilsitten.
Sy is al thús
fan alle merken, fan it wyld,
de fûgels en de fisken,
mar ek wat se dêrmei moat,
’t begrutsjen is sa wiske.
Sy is al âld
genôch om woartels oan te sjen
foar wat mei seks te meitsjen
hat, te jong noch dat it moat
om no al swier te reitsjen.
Sy hat al each
foar kreaze jonges op ’e merk,
foar wa’t al hazzen sjitte,
om’t soks foar in rynsk miel moat…
moat sy dat sjitte litte?
* Gerard Dou (1613-1675)
Skilderij ‘De keuekenfaam’