augustus 25, 2022
fan Francisco de Goya*
Tusken him en har is noch in tou,
foar him ferbining mei in heks,
foar har is gjin ûntkommen oan
wat foar har leit, sy is al skieden
fan ’t bestean, har eks.
Sy bestie, dus wie se dêroan trou,
de man liet har allinnich stean,
sa kaam sy ek net oan in soan
dy’t mem seach as in skat op ierde
om foar har te gean.
Dat gjinien seach har mear as in frou
dy’t noch de muoite wurdich wie
om troch te gean oant oaremoarn…
wat hie har libben noch te bieden
as dat sy bestie?
* Francisco de Goya (1746-1828)
Skilderij ‘Terjochtstelling fan in heks’
augustus 18, 2022
fan Evgraf Semjonvitsj Sorokin*
It rûn nei ’t lêste fan de hannel,
want de dei joech him al del
mei ljocht dat pears fan kjeld ferhelle,
mar it strunen gie noch troch,
de merk koe mear fertelle…
… oer houten tobben en fan amers,
dêr’t net folle each foar wie,
want wa yn Moskou koe ’t net rêde
mei it âlde ark dat noch
foldie op alle mêden?
Nim dan de keunst fan gipsen bylden
oant portretten, net te djoer
foar skilderijen út it westen,
mar de Russen rûnen troch
as wie it om te pesten.
Ferklomme bleau de keapman sitten
mei Napoleon-en-dy,
want Russen swarre by ikoanen,
printen hongen der ek noch,
gjin keunst, it wiene kloanen.
* Evgraf Semjonovitsj Sorokin (1821-1892)
Skilderij ‘De merk’