december 8, 2022
fan Rembrandt*
It lok rûn fleurich mei har op
by greiden fol mei blommen lâns,
dêr’t sy in pear fan plôke,
’t wie as yn it paradys:
it earste pear noch yn balâns.
Hy koe net sûnder har as frou,
want mei har beiden koene sy
oer ’t bloeien oeren prate,
yn it hôf fan Eden rûn
it pear der sûnder soargen by.
Fan greide gie it oer nei grot
mei dêrút rizend in skelet,
in seine om te meanen,
sân dat hieltyd flugger rûn,
it pear hie dêrfan gjin ferlet.
It kearde him fan ’t skouspul ôf
en hat de gong der ek yn set.
* Rembrandt (1606-1669)
Ets ‘It jonge pear en de dea’
december 1, 2022
fan Thomas Moran*
Macbeth gie troch foar moedich generaal,
fersloech de Noaren en de Ieren,
kriich fan Duncan, foarst fan Skotlân, lof,
mar heksen sloegen út in oare taal:
‘Do komst wol op ’e Skotske troan,
mar silst dyn ûndergong belibje
sûnder holle, ôfslein fan de romp,
dus giest net troch foar kening mei in kroan.’
Macbeth gie troch it libben dûbelop:
as kening nei de moard op Duncan,
as wantrouwich om syn eigen lot,
want koste ’t him úteinlik net de kop?
Dus gie hy nei de trije heksen ta,
mismoedich om wat him te wachtsjen
stie, mar geasten joegen him wer moed,
hy soe foldwaande tiid fan libjen ha.
Dy tiid joech him de kâns foar wer in moard,
mar troch de tiid waard hy dwylsinnich,
rekke dûbelop syn holle kwyt,
gie troch de skiednis as fan ’t kweade soart.
* Thomas Moran (1837-1926)
Skilderij ‘Macbeth en de trije heksen’