april 13, 2023
fan Ivan Konstantinovitsj Ajvazovski*
De Krim as eilân yn de stoarm
dy’t raasde troch de tiden,
swypkjend hege weagen op,
de rots draacht djippe spoaren,
lûd klinkt dei en nacht syn rop.
Ferlit it skip, kom fluch fan board,
de heechste weagen komme
der no oan en spiele oer
de dekken hinne, rinne fierder
oer it strân, de see is poer.
Mar is de Krim in feilich oard,
in rêstplak yn de brâning,
rotsfêst foar it fiskersfolk,
in romme haven yn de lijte
of is it oars: de Krim as kolk?
De Krim as eilân yn de stoarm
troch alle tiden hinne
weagjend fan de iene nei
de oare, tekens op ’e rotsen
tsjûgje fan in drege wei.
* Ivan Konstantinovitsj Ajvazovski (1817-1900)
Skilderij ‘Ein fan in stoarm op see’
april 6, 2023
fan Adriaen Brouwer*
Men stikte doe net yn it stof
fan trekkers op it plattelân
en yn de hichte fleanmasines
dy’t it koalsoergas útstjitten,
boeren songen noch Gods lof.
Mar nei de lof gie ’t nei de kroech,
ûntspanning lei wol foar de hân
mei stof genôch om oer te praten,
drank om ryklik yn it nimmen,
kaarte wat wer spanning joech.
Ferrek om myn part, stik, fersûp
yn eigen miich, ik ha it hân
mei dy, falsk spylje, ek noch lige,
dêrom sil ’k dy stikke litte
yn it stof, op knibbels… krûp!
Sjoch, boargers, hoe’t it eartiids gie
mei boeren yn beweging, stân
hold doe gjin boer dy’t foar ûntspanning
gie de kroech yn, dêr útstjitten
waard en daliks bûten stie.
* Adriaen Brouwer (sirka 1605-1638)
Skilderij ‘Ynterieur mei fjochtsjende boeren’