augustus 31, 2023
fan Francisco de Goya*
Sy sitte altyd op itselde plak
mei ’t achterwurk op hurde stien,
hurd as de hiele maatskippij,
as wiene der gjin maten,
fielend op har sêft gemak.
Hy fielt ek wat en wol syn slach wol slaan,
hat soks al yn gjin dagen dien,
wat leit him oan de maatskippij,
dêr’t hy neat oan fertsjinnet,
want dy jout gjin goede baan.
Sy hat wol wurk, in baan fan man nei man,
is efkes hjit, oars kâld as stien,
lykas de hiele maatskippij,
hat inkeld baat by maten
mei in ponge… mear dêrfan.
Sy sitte altyd op itselde plak
en wize op wat is te lien
in oerke, dan is it foarby
en hat sy it fertsjinne
nei’t hy krige syn gerak.
* Francisco de Goya (1746-1828)
Yllustraasje ‘Fan itselde slach’
Print 5 út ’e searje ‘Los Caprichos’
augustus 24, 2023
fan Hobbe Smits*
De heup as heuvel nei it boarst,
ferburgen noch de ljisken,
hoewol’t it kleed trochskinend is;
fersierd mei al har goud
is sy ien fan de odalisken.
Sy joech har del, wat moast sy oars
as op har beurt lang wachtsje,
omdat sy foar him tsjinje moat
as seksslavin, hy sil
har inkeld om it lichem achtsje.
De geast joech har noch wol it sein
om sels te ûndernimmen,
mar hat sy dêrfoar noch de wil?
Sy leit har del by wat
fertroud is, lit him op har klimme.
* Hobbe Smits (1862-1942)
Skilderij ‘Odalisk’