november 30, 2023
fan Ids Wiersma*
De fingers stiene lang al krom,
wat kaam fan wurk en rimmetyk,
de kwaal fan winterdeis de kjeld
fan bûtendoar yn iiskâld wetter…
sy wist net better.
De finsters wiene ek net ticht,
it siigde mei súdwestewyn
foaral, mar winterdeis mei wyn
út east mei snie yn plak fan wetter…
sy wist net better.
De eagen diene harren plicht
wat minder as sy hawwe woe,
mar rêden wie sy mei de bril
fan heit, hy hie itselde letter…
sa seach sy better…
… om út en troch wat op papier
te setten, iiskâld wie sy ryk.
* Ids Wiersma (1878-1965)
Skilderij ‘In âld klinte yn de Wâlden’
november 22, 2023
fan Frans van Mieris de Oude*
Hy wie net rekke troch it swurd,
mar joech wol oaren it befel
om krêftich oan te fallen,
dat de fijân waard ferslein…
dêrnei hie hy it heechste wurd.
Hy dronk syn glês wol twa kear leech
en focht ek foar de twadde kear
om net yn sliep te fallen,
wol hie hy syn wierheid sein,
it siet as offisier him heech.
Net dat hy kâns hie op ’e dea,
hoewol’t dy him de eare joech
om foar syn lân te fallen;
út ’e fierte waard wat sein,
mar doe befoelen him de lea.
* Frans van Mieris de Oude (1635-1681)
Skilderij ‘Sliepende offisier’