Archive for the Keunst category

Gustaaf Vasa hie ’t der wol foar oer,
de reis nei ’t Sweedske noarden,
dêr’t de wolken hongen swier fan snie,
hysels wie lang al út ‘e rie:
it gie him om de jager, fisker, boer
dy’t libben yn in frije oarde:

‘Mannen fan Dalarma, sjoch it yn
hoe’t jim yn frijheid libje,
wylst de Denen kamen as de snie
sa machtich, wiske troch de wyn,
ik rop de frije boargers ta de die,
sa sil dit lân nei ienheid stribje.’

Jager Valle hearde ’t wifkjend oan,
syn jachtgebiet lei heger
as it plak dêr’t Gustaaf Vasa stie.
‘Giet heit ek?’ frege Lars, de soan.
‘Ik sjit it leafst allinnich yn de snie
en ha it net sa stean op ’t leger.’

Gustaaf Vasa, jager, fisker, boer,
it leger foar hiel Sweden
teach manmachtich nei it suden op
en joech de Denen op ‘e kop,
dat kening Gustaaf hie ’t der wol foar oer:
de ienheid fan it lân yn frede.

* Johan Gustaf Sandberg (1782-1854)
skildere op ‘e muorre yn de katedraal
fan Uppsala in episoade út ‘e skiednis
fan Sweden: de striid tsjin de Denen
om 1520 hinne.

Hy besocht dernei te libjen
wat de kears ferljochte hie,
it Wurd dat him wat die:
it ear de kant út fan de oar,
it wurd as treast, de hân as help,
it byld wie tagelyk syn stribjen.

Under ’t Wurd ‘La joie de vivre’,
’t libben dat ek freugde bringt:
it wurd as liet, de hân dy’t skinkt
de flesse leech, de romer fol
fan lit ús drinke mei elkoar,
de ien wol graach de oar gerive.

Oer it eargat sit de lape,
harkje slagget amper mear
nei ’t fykjen yn syn ear,
wat naam ‘la joie de vivre’ mei
nei oaren, drinkend mei elkoar
en wa’t allinnich bleau, wie stapel.

* Vincent van Gogh (1853-1890)
Skilderij ‘Stillibben mei Bibel’
Skilderij ‘Selsportret mei ferbûn ear’