Archive for the Keunst category

Hy hat it each oer beide glide litten,
harren fêstlein op it doek,
se bleauwen by him,
’t wie net syn gebrûk,
mar wa’t de bêste takomst hie,
wa soe dêr net mei sitte?

It sike jonkje hat it amper witten
dat er sketste op papier,
hy bleau koart by him,
fernaam it swit yn ’t hier,
de spanning fan hoe’t mem it die,
se koe net rêstich sitte.

Se neamden him in feilingjonge, sûnder
âlden waard sa’nien ferkocht
en bleau lang by him
dy’t stie yn ’t eignersrjocht;
hy leaude net yn goede rie,
allinnich yn in wûnder.

* Akseli Gallen-Kallela (1865-1931)
Skilderij ‘Mem mei siik bern’
Skilderij ‘Feilingjonge’

Wêr silst hinne, jonge,
sjochst grimmitich, bist oerstjoer?
Do litst my net dyn eagen sjen
en dêr kin ik net oer,
do bliuwst op ’t lêst myn bern.

Wat silst dwaan, myn jonge?
Kinst net folle mei dy dolk,
dus lit mar thús, ik tink derom,
wy binne dochs ien folk,
it Noarske rjocht is rom.

Lyts genôch dat eilân,
dêr wie gjin ûntkommen oan
foar folk dat folle rommer tocht
as mem har rjochtse soan,
dy’t bloed seach as syn rjocht.

* Akseli Gallen-Kallela (1865-1931)
Skilderij ‘Bruorremoard’
Skilderij ‘De Keitelemar’