Archive for the Keunst category

De Métis libben yn in weagjend gea
dêr’t sels de kym gjin grins fan wie,
ûneinich like har bestean
fan blide berte oant de drôve dea,
dêr’t elk syn eigen part fan hie,
de jacht bea har ’t fertsjinne lean.

De buffels libben yn itselde gea,
har keppel wie de ein fan wei,
sels oer de kimen rûn de weach
fan brune rêgen, net te tellen lea,
foar Métis fleis en hûd, dus jei
se op en hâld se yn it each.

It each seach op ‘en doer gjin buffel mear
fanwege harren drôve dea
en like einich wie ’t bestean
fan Métis dy’t mei bôge, pylk en spear
’t ferlearen fan ’t gewear yn ’t gea
dêr’t praat waard oer ’t fertsjinne lean.

* Paul Kane (1810-1871)
reizge nei de Métis, in yndianestam,
dêr’t er de lêste buffeljacht skildere.
Skilderij ‘De buffeljacht’

It is mar wêr’t men ’t meast fan hâldt,
it útsicht op ‘e kachel of de katedraal,
in strange winter of in hjitte simmer,
troch de mûle of de hân in haal,
it is de fraach fan man of frou
en ek hoe âld.

Hy hat it fjoer deryn en hâldt
de pipe as syn lêste waarme hobby heech
om âld te wurden yn in sûne stimming,
mei de lúsjefers wie ’t brânen dreech,
de reek fertelt him fan syn frou,
sy waard net âld.

Sy hat de gong deryn en hâldt
foar eagen dat it hantwurk berneneedsaak is,
sy wurket foar har eigen ûndernimming
mei it útsicht op wat boppe is:
de toer as teken fan syn trou
foar jong en âld.

* Henri De Braekeleer (1840-1888)
skildere ienfâldige realistyske tafrielen.
Skilderij ‘De smoker’
Skilderij ‘Antwerpen: de katedraal’