Archive for the Keunst category

As de dei de nacht trochgiet,
dan libbet alles as in hert
en sjongt de wyn it griene liet
fan fluch feroaring gjin ferlet.

Pompeblêden lizze fêst
en heine ’t ljocht fan hiel de nacht,
ha gjin gefoel foar earst en lêst
en nimme ’t sliepen net yn acht.

Bergen rize klearder op
mei nacht en dei as dûbelbyld
fan djip gefoel nei hege top,
dêrtusken is de simmer myld.

As de nacht de dei trochgiet,
is alle libben lang al wei
en gûlend sjongt de wyn it liet
fan langstme nei in ommeswaai.

* Kitty Lange Kielland (1843-1914)
Skilderij ‘Simmernacht’

Stoffen wjukken slute ôf
wat yn in frjemde kromte leit,
by neier ynsjen is ’t in frou
dy’t ljochtskyndei neat seit.

As wie ’t nacht, sa sakket sy
de djipte yn, fertize yn
in faai bestean al lang foarby,
it oare is mar skyn.

Lykwols achter har skynt ljocht,
twa wjukken binne iepenslein,
sy hat de eagen ticht en sjocht
it fleanen yn de rein.

’t Liket har op fleanen ta,
de kromte seit, sy is te swier
foar stoffen dy’t gjin wjukken ha,
sy sakket op ‘e flier.

* James Ensor (1860-1949)
Skilderij ‘De dame yn need’